Pharmacopolium

Edición 2022 – Parcela 11

O coñecemento das propiedades das plantas e da súa circulación en forma de textos, pinturas, herbarios e obxectos boticarios foron cuestións de enorme importancia non só médica e cientificamente, senón tamén política e económica.
Desde a antigüidade clásica estes coñecementos circulaban e foron espallados da man de sabios, e sobre todo de mulleres sabias, encargadas da produción e atesouramento do coñecemento arredor da planta e da súa posterior manipulación para obter drogas.
Pharmacopolium está inspirado nos antigos xardíns dos mosteiros que contiñan plantas medicinais para ser usadas máis tarde en boticarios. Este proceso de plantación, cultivo, colleita e posterior transformación da planta en elemento medicinal é o que se reinterpreta neste xardín. O acceso realízase a través dun muro semiopaco do que penduran as plantas medicinais, que lembran os andeis das antigas boticas onde se atopaban todos os medicamentos ordenados e catalogados. Ao percorrer o xardín, os canteiros -típicos dos xardíns monásticos- varían a súa vexetación e combinan plantas medicinais e perennes, dotando ao xardín dun certo dinamismo e rompendo coa simetría dos canteiros. A altura das plantas que se empregan vai aumentando a medida que avanzamos, de xeito que as plantas máis baixas están ao comezo do percorrido e as máis altas ao final, coma se fósemos entrando pouco a pouco na natureza máis salvaxe.

uno+uno: Isotta Cortesi e Gisela Bartoloni

Patrocinador

EQUIPO:

Lucía García de la Peña García
Eduardo Izquierdo Díaz
Inés Mielgo Garrido

PROCEDENCIA:

Madrid


Durante os nosos cinco anos de formación exploramos diferentes camiños dentro do mundo da arquitectura, dende o artístico ata o técnico, dende o conceptual ata o material. Non obstante, foi no noso último ano de estudos e cunha pandemia no medio cando sentimos a necesidade de afondar no paisaxismo para proxectar con e para a natureza, inspirarnos nel e comprender que só así podemos estar en equilibrio. co medio ambiente/planeta e curar o noso corpo e a nosa mente. Este foi o motor do noso proxecto e o que uniu a estes tres novos arquitectos.